Powstanie świata i Wielka Ogdoada

Na początku był Chaos. W tej pradawnej mieszaninie materii można było znaleźć boskie nasienie i zaczątki pramaterii. Materia była całkowicie jednorodna, jednak w miarę upływu czasu, zaczęły powstawać większe skupiska materii. W końcu, pramateria rozdzieliła się na dwie części - dwa pra-węże. Jednego znamy pod imieniem Apopa - węża zniszczenia i zła, a drugiego - jako Kematefa.

Kematef próbował uporządkować materię, aby stworzyć z niej zalążki świata, w którym dało by się żyć, gdyż źle czuł się samotny, jedynie w towarzystwie swojego niszczycielskiego bliźniaka. Gdy w końcu stworzył zaczątki ziemi, nieba i podziemia, dorwał go Apop, próbując unicestwić szlachetne plany bliźniaka. Kematef zdołał w ostatniej chwili złożyć z siebie ofiarę, dzięki której jego syn Chnum - poczęty w wyniku aktu tworzenia słowem - stworzył na kole garncarskim pradawne jajo świata. Chnum zdołał uciec wściekłemu Apopowi i oddalić się w kierunku jedynemu punktowi wyłaniającemu się ponad pra-ocean - pra-wzgórkowi. Tam, zgodnie z instrukcjami ojca, Chnum powołał do życia Wielką Ogdoadę.

Wielka Ogdoada była ósemką pra-bóstw, uosabiających pierwotne żywioły, targające zalążkami świata. Chnum oddalił się, pozwalając Ogdoadzie na działanie. Ogdoada składała się z ośmiu bogów: Nun i Naunet - pierwotne wody, Kuk i Kuaket - ciemności, Amon i Amuanet - niewidzialność oraz Huh i Huahet - nieskończona przestrzeń. Ta ósemka zdołała wybronić się na prawzgórku przez wiele miesięcy przed atakami Apopa, po czym użyła swojej boskiej magii, by uwięzić węża - stał się pra-rzeką, która okrążała świat dokoła. Według planów Kematefa, wówczas jajo pozostawiono na pra-wzgórku, a Ogdoada odeszła w cień, pozwalając dalszym dziejom, aby się działy po własnym torze.

Z jaja złożonego na pra-wzgórku po kilku latach wykluł się bóg światła i ciemności, pierwszy kreator, Re-Thot. Re-Thot zdołał ujarzmić pierwotne wody i nieskończone ciemności, kształtując je w pierwszy zalążek właściwego świata. W ten sposób powstało miejsce dziś znane, jako Hermopolis. W wyniku ostatnich ataków Apopa, wstrząs rzucił Re-Thota i zmusił go do rozbicia się na dwa pierwiastki- światło i ciemność. Tak powstali Re - bóg słońca, pierwszy dawca życia i jego bliźniak Thot - bóg księżyca, ten który utrzymuje harmonię. Oboje się rozdzielili i zaczęli wspólnie kształtować świat.

Ciąg dalszy nastąpi.