Cesarz Ku (帝嚳)

Żółty Cesarz miał wielu sławnych wnuków, choć niewielu z jego synów doczekało się wiekowej sławy. Jednym z wnuków, o których pamięta się do dziś jest Ku, znany też pod imieniem Gaoxin, zapamiętany jako jeden z boskich cesarzy Chin w czasach mitów. Pech polega na tym, że źródła na jego temat są niejednoznaczne i często sprzeczne, choć dużą część mitów powiązanych z Ku da się odtworzyć na podstawie tego co mamy. Co ciekawe, jedną z głównych rzeczy z jakich jest znany, są jego liczne żony i konkubiny, oraz ich potomstwo.

Gdy tylko Ku się narodził, podobno od razu potrafił mówić i wypowiedział słowo "Jun", które służyło za jego imię przez długi czas jego życia. Jeszcze jako młodzieniec ujarzmił nadlatującego z północy na wiosnę smoka i zaczął używać go wiosną i latem jako swojego wierzchowca. Jesienią i zimą, gdy smok wracał do siebie, jeździł on na zwykłym koniu. Jego władza nad mitycznymi istotami objawiła się jeszcze później.

Gdy Ku objął władzę po swoim poprzedniku, postanowił że na jego dworze jest zbyt mało muzyki i rozkazał swoim dwóm sługom odpowiednie zadania. Yourui miał wykonać odpowiednie instrumenty, a Xianhei skomponować muzykę. Choć działali osobno, i mogłoby się zdawać, że im się nie uda, wszystko wyszło znakomicie. Yourui stworzył takie instrumenty jak bębny, czy flet, a gdy Xianhei przybył ze swoją muzyką, na zlecenie Ku zaczęli grać i śpiewać. Ponieważ wciąż czegoś cesarzowi brakowało, rozkazał feniksowi zatańczyć, i w ten sposób był zadowolony ze swojej nowej muzyki.

Jak jednak mówiłem, najbardziej Ku zasłynął ze swych potomków. Z nieznaną z imienia kobietą miał dwóch synów, Ebo i Shichena. Synowie ci wyrośli na pięknych i zdrowych młodzieńców, ale od wczesnych lat rywalizowali ze sobą, a w dorosłości ta rywalizacja przerodziła się w otwartą wrogość. Gdy obaj zaczęli zaciekle ze sobą walczyć, Ku wymyślił rozwiązanie doprawdy godne boga - Ebo przypisał gwiazdę Chen na dalekiej północy, a Shichenowi gwiazdę Shen na południu. Obaj mieli pilnować swoich gwiazd (nie pytajcie przed czym) i nie odstępywać ich na krok. Trik polegał na tym, że gdy na niebie jest jedna gwiazda, nigdy nie widać drugiej, tak więc skłóceni bracia już nigdy więcej się nie widzieli.

Znamy z imienia ponad pięć jego partnerek, żon lub konkubin. Jedna z nich, Zoutu, podobno nie mogła długo zajść w ciążę, aż którejś nocy przyśniło jej się, że połknęła Słońce. Wkrótce okazało się, że jest ciężarna i urodziła syna. Niedługo potem miała ten sam sen, z tym samym rezultatem. W końcu, urodziła tak ośmiu synów, zwanych potem Ośmioma Bogami. Pozostałe żony Ku to Jian Yuan, która urodziła Houjiego, boga zbóż i praojca ludu Zhou; Jiandi która wydała na świat Qi, przodka ludu Szang; Qingdu zrodziła z siebie cesarza Yao, a Changyi następcę Yao - Zhi. Wszyscy ci synowie wyrośli na wielkich i mądrych władców w swoich czasach.

Ku jest także powiązany z mitem o Panku, magicznej istocie, która pojawiła się pierwszy raz jako czerw, potem przemieniła się w psa. Jako pies wykonał żądanie Ku, aby przynieść głowę wrogiego generała i dostał w nagrodę rękę księżniczki. Aby móc się z księżniczką ożenić... zmienił się w człowieka. Więcej na ten temat w micie o Panku na naszym serwisie.

Po długich latach swoich ziemskich rządów, doczesny żywot Ku dobiegł końca i jego wierny smok uniósł go do Niebios, by tam zajął należne bóstwu miejsce. Wkrótce jego syn Yao na krótko przejął rządy, by po dziewięciu latach oddać je lepiej zapamiętanemu następcy, Zhi. Wprawdzie nie znamy dziś położenia jego grobu, ale pamiętany jest wciąż w Chinach i okazjonalnie proszony jest o łaskę dla śmiertelników, ze względu na jego słynnych potomków.