Wysłany przez: Kalontas
« dnia: 09.05.2009, 00:39:09 »Niestety nie. Niewiele narodów miało rozbudowaną genealogię bogów.
Aktualności:
Zapraszamy wszystkich do dyskusji na naszym forum. Wiele ciekawych tematów czeka - mitologia, historia, kultura antycznych nacji.
Wysłany przez: Thor
« dnia: 09.05.2009, 00:29:45 »Żadnej genealogii z jego strony?
Wysłany przez: Kalontas
« dnia: 06.05.2009, 20:42:07 »Sucellus był jednym z nielicznych panceltyckich bóstw, które spotkać można tak samo często nie tylko w (skądinąd bardzo barwnym i unikalnym) folklorze Irlandii, jak i w innych częściach. Czasem Sucellusa uważano za bóstwo czysto galijskie, gdzie w rzeczywistości skupiał się jego kult, jednak ślady jego obecności (w czasem niewiele różniących się formach) można spotkać wszędzie, gdzie są Celtowie. Oto historia galijskiego boga trunków, rolnictwa i lasów.
obraz nr 1 ##
Dla nieobznajomionego czytelnika Sucellus może się wydawać po prostu celtyckim Dionizosem (lub Panem), jednak dokładniejsze przestudiowanie jego postaci zdradza, że jest to podobieństwo czysto powierzchowne. Przedstawia się go często jako brodatego mężczyznę o gęstych, zmierzwionych włosach, ubranego w tunikę i trzymającego w jednej ręce dziwny przyrząd, o którym za chwilę wspomnę w paru słowach, a w drugiej - rzymski puchar zwany olla. Ów pierwszy przyrząd przypomina młot o bardzo długiej rączce (skąd wzięły się skojarzenia z innym bogiem kowalem), lub beczkę wina zawieszoną na kijku, co lepiej odpowiada jego roli.
Z osobistego życia i historii z udziałem Sucellusa przetrwało bardzo niewiele, znamy głównie jego żonę, Nantosueltę. Gdy przedstawiało się ich w ikonografii razem, symbolizowali powodzenie i szczęście dla domu i rodziny. Boga tego czczono głównie jako radosnego boga napojów alkoholowych, a co za tym idzie - i "radości", która z nich płynie. Oprócz tej roli, był jednak częściej kojarzony z lasami i rolnictwem, przez co Rzymianie nie skojarzyli go z Bachusem, ale z niejakim Sylwanusem, pierwotnym bogiem leśnym Rzymu, jednym z dii indigestes.
Rola Sucellusa jako boga trunków alkoholowym przywodzi na myśl innego celtyckiego boga, Gofannona, który warzył swoisty nektar celtyckich bogów - napój, który dawał nieśmiertelność. Inne podobieństwa, które przywodzi na myśl Sucellus nawiązują do Gobannusa, galorzymskiego boga kowali. Ten ostatni powstał zapewnie w wyniku fuzji pierwotnego bóstwa Galów Przedalpejskich z wierzeniami rolniczych jeszcze wówczas Rzymian - być może pierwowzorem był dzierżący młoto-podobny przyrząd Sucellus właśnie. Podsumowując, Galowie czcili gorliwie tego dającego radość leśnego boga, choć nie musieli mu do tego przypisywać bogatej mitologii.
obraz nr 1 ##
Dla nieobznajomionego czytelnika Sucellus może się wydawać po prostu celtyckim Dionizosem (lub Panem), jednak dokładniejsze przestudiowanie jego postaci zdradza, że jest to podobieństwo czysto powierzchowne. Przedstawia się go często jako brodatego mężczyznę o gęstych, zmierzwionych włosach, ubranego w tunikę i trzymającego w jednej ręce dziwny przyrząd, o którym za chwilę wspomnę w paru słowach, a w drugiej - rzymski puchar zwany olla. Ów pierwszy przyrząd przypomina młot o bardzo długiej rączce (skąd wzięły się skojarzenia z innym bogiem kowalem), lub beczkę wina zawieszoną na kijku, co lepiej odpowiada jego roli.
Z osobistego życia i historii z udziałem Sucellusa przetrwało bardzo niewiele, znamy głównie jego żonę, Nantosueltę. Gdy przedstawiało się ich w ikonografii razem, symbolizowali powodzenie i szczęście dla domu i rodziny. Boga tego czczono głównie jako radosnego boga napojów alkoholowych, a co za tym idzie - i "radości", która z nich płynie. Oprócz tej roli, był jednak częściej kojarzony z lasami i rolnictwem, przez co Rzymianie nie skojarzyli go z Bachusem, ale z niejakim Sylwanusem, pierwotnym bogiem leśnym Rzymu, jednym z dii indigestes.
Rola Sucellusa jako boga trunków alkoholowym przywodzi na myśl innego celtyckiego boga, Gofannona, który warzył swoisty nektar celtyckich bogów - napój, który dawał nieśmiertelność. Inne podobieństwa, które przywodzi na myśl Sucellus nawiązują do Gobannusa, galorzymskiego boga kowali. Ten ostatni powstał zapewnie w wyniku fuzji pierwotnego bóstwa Galów Przedalpejskich z wierzeniami rolniczych jeszcze wówczas Rzymian - być może pierwowzorem był dzierżący młoto-podobny przyrząd Sucellus właśnie. Podsumowując, Galowie czcili gorliwie tego dającego radość leśnego boga, choć nie musieli mu do tego przypisywać bogatej mitologii.