Inne cywilizacje > Artykuły
Wygląd i ubiór Majów
Yukyla:
Majowie byli zasadniczo niżsi od Europejczyków, choć mieli szersze klatki piersiowe i byli generalnie mocno zbudowani. Włosy mieli w kolorze od głębokiego brązu do czerni, oczy zaś zwykle ciemnobrązowe. Zwykle starano się mieć lekkiego zeza – w tym celu wieszano dzieciom przed oczami małe paciorki. W przypadku kobiet ideałem były oczy o kształcie migdałów. Majów cechowała daleko posunięta brachykefalia, co znaczy, że mieli oni niemal okrągłe głowy. Zniekształcali zresztą czaszki dzieciom, szczególnie w przypadku dzieci z wyższych warstw społecznych, by uzyskać spłaszczenie czoła i wydłużenie czaszki. Odznaczali się bradykardią, czyli zwolniona czynnością serca. U większości występowała tzw. „plama mongolska” – przebarwienie skóry w okolicy kości krzyżowej zanikające ok. 10 roku życia, typowe dla przedstawicieli rasy mongoloidalnej. Nazywali je „xchibatun”. Zarówno mężczyźni, jak i kobiety tatuowali się i ozdabiali kauczukowymi wszczepami, nacinali też skórę w celach ozdobnych (skaryfikacja).
Zęby często spiłowywano na kształt litery „T”, lub w szpic, ozdabiano je także (w przypadku wyższych warstw społecznych) płytkami z jadeitu lub pirytu. Zasadniczo wojownicy nosili się w kolorach czerwonym i czarnym, kapłani w błękitnym a niewolnicy w czarnym. Podstawowym ubraniem mężczyzny była spódniczka męska, zwana „ex”, oraz sandały, zwane „xanab”. Kobiety nosiły suknie, zwane „pik”, zdobione koszule, zwane „kub” i bluzy, zwane „huipil”. Spódniczka męska była stosunkowo krótka – miała postać owijanej wokół bioder bawełnianej szarfy, była często bogato zdobiona, podobnie jak sandały. Suknie kobiece były długimi pasami bawełnianej materii owijanymi wokół bioder – sięgały one do piersi, gdzie podtrzymywał je pasek, czy szarfa. Z przodu układano je w fałdy, z tyłu ciasno opinały ciało. Koszule, jak również haftowane narzutki w kształcie jakby togi noszono zwykle w dni świąteczne, chyba że chodziło o kobiety z wyższych warstw społecznych. Bluzy zszywane z dwóch kawałków materiału, przypominające nieco długie tuniki bez rękawów, lub z krótkimi rękawami noszone były często na co dzień, choć kobiety chodziły też i z odkrytymi piersiami. Władcy, wysocy rangą wojownicy itd. nosili zdobione, drewniane hełmy, zwane „kohau” („kohaw”). Innym nakryciem głowy mężczyzn z wyższych warstw społecznych były zawoje z materiału. Chętnie przyozdabiano się kolczykami, naszyjnikami, bransoletami itd., przy czym dotyczyło to zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Często malowano ciała, włosy zaś układano i przycinano w wymyślne fryzury.
Pitagoras23:
No dosłownie dzikusy wypuszczone z buszu. :D Żeby czaszkę spłaszczać i oczy upodabniać to Chińczyków, to trzeba być nieźle porąbanym.
Yukyla:
--- Cytat: Pitagoras w 13.11.2008, 14:23:41 ---No dosłownie dzikusy wypuszczone z buszu. :D Żeby czaszkę spłaszczać i oczy upodabniać to Chińczyków, to trzeba być nieźle porąbanym.
--- Koniec cytatu ---
Z tymi oczyma to było tak, że kobiety wieszały sobie wisiorek tak aby leżał im na nosie, przez lata na niego patrzyły i miały zeza co u majów było piękne. :)
Pitagoras23:
Świetną rozrywkę miały te kobitki.
Kalontas:
O tym zezie to słyszałem, to się chyba nawet na Azteków potem rozlało, bo czytałem o tym u Azteków w jednej książce.
Nawigacja
[#] Następna strona
Idź do wersji pełnej