Galeria
Kategorie:
pokaż wszystkieDrzewo Bodhi
Drzewo Bodhi to nazwa świętego drzewa buddyzmu, pod którym według legendy miał osiągnąć stan nirwany Budda Siddharta Gautama. Oryginalne drzewo do dziś już zginęło, ale z jego szczepki powstało nowe, a z tego nowego - obecne. Obrazek poniżej, pochodzący z roku 1810, przedstawia wybudowaną w VII w.n.e. świątynię pod tym oryginalnym drzewem. Dziś w tym miejscu znajduje się monumentalna świątynia Mahabodhi.
Malowidło kóz
A oto zdjęcie naskalnego malowidła przedstawiającego kozy. Znalezisko to znajduje się w Algierii i pochodzi ono z czasu paleolitu lub neolitu. Najprawdopodobniej malowidło to służyło przy świętach plemiennych lub obrządkach szamańskich. Kozy pojawiały się także w niektórych afrykańskich mitach i możliwe, że to właśnie malowidło było formą przedstawienia obrazkowego danego mitu.
PS.Trochę słaba jakość ale jest
Wisznu u zarania dziejów
Zgodnie z mitologią hinduską, świat ulega nieustannemu cyklowi zniszczenia i powstania, które według niektórych wersji są dokonywane przez Siwę. Sam akt stworzenia miał jednak zostać dokonany przez Wisznu. Na tym oto XIX-wiecznym obrazie Wisznu spoczywa na grzbiecie kosmicznego węża Szesza Naga u boku swej małżonki Lakszmi, która posłusznie myje mu nogi. Jednocześnie z jego pępka wyrasta kwiat lotosu, z którego rodzi się Brahma, czyli sam stwórca, który ma dokonać samego aktu. Cała scena ma miejsce na praoceanie, tzw. Oceanie Mleka.
Ruiny świątyni Baala w Palmirze
Świątynię tą zbudowała podczas swoich rządów w Palmirze jej najsłynniejsza królowa, Zenobia. Czczono tu semickiego boga Baala, najlepiej znanego ze źródeł fenickich, jednak czczonego także wśród innych semickich ludów, w tym Arabów z Palmiry, jako najwyższy z bogów - "ba'al" znaczy po prostu "pan". Świątynię spustoszyli żołnierze rzymscy podczas drugiej rewolty Palmiry (już po upadku Zenobii), a z czasem miasto zostało opuszczone i świątynia popadła w ruinę.
Łucznicy perscy
Ten relief perskich łuczników pochodzi z fryzu pałacu letniego króla Dariusza w Persepolis. Stworzono go w ramach kompleksu pałacowego razem z założeniem Persepolis, jednak wraz z przybyciem Macedończyków pałac popadł w ruinę. Relief ten odnaleziono i odrestaurowano podczas prac archeologicznych w 1999 roku, po czym przewieziono do Luwru gdzie do dziś jest przetrzymywany.
