Era Tytanów

Wstecz: Rządy Uranosa

Gdy Kronos pozbył się swojego ojca, ten zszedł ze sceny dziejów raz na zawsze. Jedną z najważniejszych przysiąg, jakie samozwańczy król niebios zawezwał było uwolnienie WSZYSTKICH jego braci z otchłani Tartaru. Gdy jednak przyszło do realizacji przysięgi, Kronos wybiórczo uwalniał swoich braci. W końcu postanowił, że uwolni tylko 10 Tytanów, wciąż pozostawiając w piekle starszych Hekatonchejrów i Cyklopów. Gdy już 12 bóstw zasiadła na niebieskich tronach, podzielili się oni między siebie sferami panowania:

Kronos wziął sobie za żonę swoją siostrę Reę. Kronos został władcą niebios i czasu, a Rea - boginią płodności (utożsamianą potem z frygijską Kybele).

Okeanos wziął sobie za żonę swoją siostrę Tetydę. Okeanos został bogiem rzeki obiegającej granice świata, a Tetyda - władczynią rzek i jezior.

Krios ożenił się z inną Tytanką Mnemozyne. Gdy Krios stał się bogiem przestworzy i wiatru, jego małżonka Mnemozyne była boginią pamięci.

Kojos ożenił się również ze swoją bliźniaczą siostrą Fojbe. Kojos był bogiem mądrości, podczas gdy jego małżonka - boginią piękności i urody.

Hyperion został partnerem Thei Euryfaessy. Hyperion stał się bogiem niebios i obserwacji, podczas gdy Thea - jasności i światła dziennego.

Japetus, jako ostatni z tej dwunastki, wziął ślub z ostatnią z Tytanek - Temidą. Japetus był bogiem wojny i nieokiełznanej siły, a Temida - boginią sprawiedliwości.

Te sześć par było niejednokrotnie sztucznie połączone - Japetus i Krios szybko rozstali się ze swoimi pośpiesznie wziętymi pannami młodymi. Japetus odszedł od Temidy, gdyż wojna nigdy nie jest sprawiedliwa (cyt. za Owidiuszem), a Mnemozyne rzuciła Kriosa, gdyż nie mogła wyrzucić ze swej pamięci widoku jego rogów (Krios znaczy po grecku baran). Krios związał się z potworną Eurybią (córką matki ziemi, Gai i jej nowego kochanka, Pontosa, boga mórz wewnętrznych) i został ojcem Astrajosa, boga rozgwieżdżonego nieba i Pallasa, przyszłego męża nimfy Styks, a także okrutnego Persesa, przyszłego ojca Hekate. Japetos miał wprawdzie z Temidą dwójkę dzieci, mądrego Prometeusza i dzikiego Menojtiosa, ale następnych dwóch synów- głupiego Epimeteusza i gwałtownego Atlasa, spłodził z Okeanidą Azją.

Nie tylko ci tytani mieli wiele dzieci- Okeanos i Tetyda dochowali się najliczniejszego potomstwa, gdyż było to aż 3000 rzek i strumieni. Najstarszy z nich, Acheloos, potwór o ciele pół-człowieka, pół-węża i byczym rogu na głowie, był ich przewodniczącym. Hyperion i Thea dali życie trzem bóstwom: Heliosowi, bogowi Słońca, Selene- bogini księżyca i Eos- bogini jutrzenki (świtu). Natomiast z Kojosa i Fojbe zrodziła się Tytanka Leto, przyszła matka Apollina i Artemidy i Asteria- przyszła matka Hekate.

Jednak najlepiej znane i najpowszechniej omawiane w mitologii było potomstwo Kronosa i Rei, na to jednak poświęcę osobny temat.

Do ważnych rzeczy o Erze Tytanów należy wymienić, że wówczas ze światłości Thei i ognia Japetusa powstał pierwszy człowiek- człowiek Złotej Ery ludzkości. Był on zupełnie inny od obecnego- żył ponad 100 lat, w świetnym zdrowiu i wciąż młody, a nawet śmierć przychodziła mu bez bólu. Swobodnie obcował z bogami i żył w idealnym społeczeństwie- Utopii. Koniec tej Ery wiąże się z upadkiem Kronosa.

Ciąg dalszy: Historia potomstwa Kronosa i Rei