Metyda

Gdy jeszcze pra-rzeka otaczająca cały świat, ojciec wszystkich rzek, Okeanos, i jego małżonka, niańka bogów i opiekunka nieśmiertelnych, Tetyda, byli młodzi, spłodzili oni razem niezliczone zastępy potomstwa, ponoć ponad trzy tysiące - cały naród, nazywany Okeanidami. Pośród starszych Okeanid znajdowała się także jedna z najmądrzejszych, Metyda. Dzięki swojej inteligencji, stała się Tytanką mądrości i doradczynią Kronosa. Jednak przerażona jego okrutnymi rządami, nie omieszkała skorzystać z pierwszej okazji do dezercji.

Jej rola w Tytanomachii czasem przeplata się z tą przypisywaną Temidzie, jej ciotce. Rea miała się do niej udać po radę, jak zmusić Kronosa do zwrócenia połkniętego przezeń nieśmiertelnego potomstwa. Ta wymyśliła magiczną miksturę, po której połknięciu razem z posiłkiem, Kronos natychmiast wydalił ze swoich trzewii potomstwo. Potem mówi się o tym, że Metyda miała zostać pierwszą miłością i partnerką Zeusa. Po zakończeniu Tytanomachii, osiedlili się razem na Olimpie.

Niedługo potem doszło do konfliktu między Zeusem, a Prometeuszem o ludzkość. W ostatnim akcie tej kłótni, Prometeusz ukradł ogień z rydwanu słońca i podarował go ludziom, za co też władca Olimpu postanowił Japetydę przykładnie ukarać - został on przykuty do skał Kaukazu. Gdy był przykuwany, wypowiedział przepowiednię - z Metydy narodzi się córka, która po stokroć przewyższy Zeusa mądrością i syn, który po stokroć przewyższy go siłą, przeznaczony do władania światem. Ponieważ obecność Hefajstosa przy przykuwaniu Tytana rodzi oczywiste konflikty logiczne, pojawiają się wersje, że Metyda sama ogłosiła tą przepowiednię, lub Kroniona ostrzegł sam Uranos. Jakkolwiek było, Zeus postanowił, że nie może do tego dopuścić.

Gdy przybył tego wieczora do domu, żona właśnie kładła się spać, snując marzenia tego, jak razem wychowają dziedzica i następnego władcę bogów i ludzi. Zeus jednak nie był zbyt zadowolony taką perspektywą, gdyż nie chciał nikomu oddawać władzy. Zaproponował nawet małżonce, aby ta z pomocą wywaru z mandragory pozbyła się dzieci. Okeanida zaprotestowała i próbowała uciec, ale Kronida ją ogłuszył, po czym... w magiczny sposób ją połknął. Jest to ostatnie wspomnienie Okeanidy w mitologii.

Są jednak wspomnienia o jej potomkach. Po pewnym czasie, Zeusa miała zaboleć głowa, więc poprosił Hefajstosa, by ten rozbił jego głowę toporem i sprawdził, co jest nie tak. Wówczas z głowy Kroniona wyskoczyła od razu dorosła i w pełnym uzbrojeniu Atena, córka Metydy. Co się stało z synem - do dziś nie wiadomo. Platon wspomina tylko jedno imię - Poros, jako syna Metydy, nie przybliżając żadnych większych szczegółów na jego temat. Skądinąd, w podziemiach krążył bez pamięci tajemniczy bożek, Zagreus, nie mający pojęcia o swoim pochodzeniu. Może któregoś dnia Zagreus-Poros odzyska pamięć i powstanie przeciw ojcu-tyranowi i użyje matczynej sztuczki by swoją biedną matkę odzyskać dla świata żywych? Niestety, to już tylko nasze własne opowieści.